Een nieuw jaar is begonnen, voor de ene wat beter dan de andere!
Zaterdag 07/01 heb ik ervaren dat beton wel degelijk hard is. Mijn eerste gedacht ging uit naar een verstuikte pols en enkele ribben gekneusd. Dit zou na enkel dagen wel over gaan...dacht of hoopte ik.
Maandag 09/01 toch een inspanningstest gaan doen in het Vlaams Wielersportcentrum Eddy Merckx in Gent. Het resultaat was in mijn ogen goed, ondanks dat ik gestopt ben een goede 10 hartslagen boven mijn vermoedelijk omslagpunt. Eenmaal ik sneller begon te ademen speelden mijn ribben mij parten! Na afloop van de test hebben we een zeer goede uitleg gekregen van de testresultaten en een persoonlijk trainingsplan.
De rest van de week ben ik nog gaan werken maar op donderdag deed mijn pols te veel pijn en ben ik toch naar mijn huisarts geweest. Die stelde een korte diagnose maar wou toch een bevestiging via RX en echografie. Weer bleek de brave man gelijk te hebben, zijn diagnose klopte: distale fractuur radiaal doorlopend in de gewrichtsoppervlakte!
In 't vlaams: een pees is niet gescheurd maar heeft een gedeelte van het bot ter hoogte van de bevestiging losgerukt.
Gips laten aanleggen en de dag daarna die gips doorgesneden wegens blauwe vingers!
Soit, mijn trainingsprogramma was naar de vaantjes voor dat ik de eerste pedaalstoemp had gegeven. Efkens contact opgenomen met Luk Bosman (http://www.nottebohm.be/brecht-medisch-hartensport.php) en die heeft mij direct een nieuw plan opgemaakt om gedurende enkele weken op de Tacx rollen te trainen.
Doel is: basis verbrederen, vet verbranden en huidig vermogen aanhouden.
Vandaag nummerken 1 afgewerkt: een uurtje op de rollen, 6 blokjes van 4 minuten op een maximum hartslag van 90% van mijn omslagpunt.
Dat uurtje is voorbij gevlogen!
Bedoeling is om 5 maal per week op de rollen te rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten